Sakristy: Alde gewoanten
Bûtenkant
Opfallend oan 'e bûtenkant binne de kontoeren fan in ôfdakje dúdlik te sjen, as hie der wat west dat ûnderdak moast wêze. Nei alle geachten hong hjir de angelusklok , dy't troch in geastlike lied waard.
De Angelus
De Angelus folslein "Angelus Domini", de Ingel fan 'e Hear, is in katolyk gebed dat tradisjoneel trije kear deis lied waard: moarns om seis, middeis om tolve en jûns seis oere. Wêr't earder de leauwigen harren aktiviteiten ûnderbrekke om te bidden, is it ritueel foar in grut part yn ûnbrûk rekke. It gebed waard oankundige troch it rinkeljen fan in lytse klok, de angelus-klok.
Trije slagen fan 'e klok waarden jûn, wêrnei't in oprop mei "wees gegroet Maria" bidden waard. Noch twa kear folgen trije slagen fan 'e klok mei in oare oprop en "wees gegroet Maria". Uteinlik klonk de klok twa minuten en waard in slotgebed opsein. Hoewol't boppesteande net folle mear foarkomt, hat in grut tal tsjerken noch in skoft in klok programmearre om op dizze tiden te lieden.
De sakristy
De sakristy waard boud om wichtich tsjerklik guod fan wearde te bewarjen. Dêrtroch wiene gjin ruten en doarren winsklik, want sa waard de ferlieding om yn te brekken grutter. Der wiene nei alle gedachten boppe-oan saneamde waarfinsters. Dizze iepeningen wiene bedoeld om keamers in bytsje ljocht te jaan, mar foaral fan de nedige fentilaasje te fersjen. Faak sieten se ûnder in dakrâne en wiene sa lyts, dat nimmen der troch koe. It wie ek te lyts om reinwetter binnen te krijen. Letter, doe't de sakristy as skoalle brûkt waard, kamen der wierskynlik ruten yn. Yn de tsjerke akten stiet dat yn 1750 glês ferfongen is yn de 'kosterije' by de tsjerke en de tsjerkeromte sels. Fan it begjin fan de 18e oant it begjin fan de 20e iuw tsjinne de sakristy as 'kosterswenning'. Nei 1923 kaam der oan de westkant in doar by, sa't op in foto út 1952 te sjen is. It is bekend dat ûnderyn in keamer wie dêr't de tsjerkerie doe fergadere. By de restauraasje fan 1953 binne de ruten restaurearre en kamen der ekstra ruten yn. De doar oan de westkant ferdwûn en ien oan de noardkant foar yn it plak.
Colofon
Boek geschiedenis martinikerk
