Sacristie: Restauratie 1951-1953
Restauratie sacristie oktober 1951 - oktober 1953.
De natuur nam bezit van de sacristie, gras en bloemen groeiden in de dakgoten, de muren waterden in en de storm van maart 1949 maakte er een ruїne van.
Er gingen zelfs stemmen op, om de bouwval maar af te breken, gelukkig is dat niet gebeurd. Er werd besloten om dit historisch gebouw te restaureren.
Vanuit de kerkvoogdij:
Op 24 oktober 1951 is er een brief uitgegaan naar het Ministerie van O.K.W. met betrekking tot de restauratie van de sacristie, die toen in een zeer slechte staat verkeerde. In diezelfde tijd is door de Leeuwarder architekt A. Baart en Zoon, een begroting opgemaakt voor de restauratie, dit blijkt uit het antwoord van 8 februari 1952 op eerder genoemde brief.
Wat niet in de brief staat, maar wat bekend is, is dat het werk aanbesteed werd op uitnodiging
Het is de kerkvoogdij bekend dat het genoemde bedrag destijds belachelijk laag werd gevonden. Het was bijna de helft van de begroting van de architekt. Volgens insiders, die daar naderhand over vertelden, zou het bouwbedrijf een vergissing hebben gemaakt door een deel van de kosten niet op te voeren. Na deze ontdekking zou hij de kerkvoogden hierover hebben aangesproken. Voor de kerkvoogden lag het erg gevoelig om de zaak weer terug te draaien. Zo ver bekend, is het in ieder geval niet gebeurd. Hoe het zij, het bouwbedrijf begon met de werkzaamheden aan de sacristie met toestemming van het Ministerie, echter voorlopig geheel op rekening van de kerkvoogdij.
In de vergadering van mei 1952 (colleges van kerkvoogden en notabelen) komt bij punt vier op de agenda, ineens een geheel nieuwe begroting op tafel. Volgens de tekst was de eerste begroting alleen bedoeld voor het doen van onderzoek, maar de zaak was erger dan men zich had voorgesteld: muren moesten direkt worden hersteld. Geen wonder, dat de aanwezigen dit een vreemde gang van zaken vinden en zij uiten dat ook. Waarom niet alles op één begroting gezet, zo wordt gevraagd. Morrend legt men zich bij de gang van zaken neer. En aan de kerkvoogden het advies om bezuinigingen nog strenger door te voeren.
Wij weten ook hoe hoog de totale kosten geworden zijn. Het staat in het verslag destijds door de voorzitter van de kerkvoogdij opgemaakt voor de Bolswarder courant. Hieruit blijkt, dat men uiteindelijk terecht gekomen is op rond fl 50.000.- (€ 22727,28). Dat is fl 5600,- of ruim 12% boven de begroting van de architekt. Namelijk een eenvoudig som leert ons dat: fl 18400,- en fl 26000.- samen fl 44400.- is. Hieruit blijk ook dat de aanneemsom van fl 9640,- geheel is weggevallen en daarmee blijkt dat de gehele aanbesteding geen enkele functie heeft gehad.
De voorzitter heeft het bouwbedrijf wel eens over deze zaak gepolst. Deze zegt, dat die aanbesteding betrekking had op het dak van de sacristie omdat dat viel te begroten. De rest niet. Op z’n minst komisch: de architekt maakt een begroting, daaruit haalt de kerkvoogdij een deel dat valt te begroten, vervolgens volgt een aanbesteding op uitnodiging, de laagste inschrijver krijgt het werk (al of niet geforceerd) waarbij de aannemer tenslotte iedereen inclusief de architekt achter zich laat om te eindigen bij zijn bedrag van fl 50.000, De werkzaamheden duren uiteindelijk ruim twee jaar, en zijn de investering dubbel en dwars waard.
Colofon
Boek geschiedenis martinikerk
