Nieuws:


Uitgelichte vensters:

Yn dit finster sjogge we werom op it tiidrek 1909-2006. De perioade weryn de famylje Bergsma kastlein wie. Mei foto's fan it kafé, de famylje, de besikers en wat derom hinne spyle.

De namme Café Bergsma komt fan de famylje Bergsma, dy't fan 1909 ôf it behear fan de "doarpsherberch" fersoarge. Nei 97 jier, yn 2006 giet it kafee oer nei Albert en Yvonne de Bruin. Sy feroarje de namme nei Noflik Easterein. Yn 2019 werstelt de hjoeddeiske útbaatster Jelien Pompstra de âlde namme yn eare: Bergsma Easterein.

Café Bergsma is al iuwenlang in moetingsplak foar doarpsbewenners en foar elkenien dy't dêrmei anneks is. Fan passanten oant en mei hannelslju. Foar de doarpsbewenners stiet it kontakt mei-inoar en de ferieningen dy't dêroan ferbûn binne foarop. Fan biljert - en kaart jûnen, toaniel - en muzykútfieringen, jiergearkomsten, oant en mei destiids de meitelling fan de boeren. Fan famyljefeesten, personielssfeesten, reunys, brulloften en partijen. Dûnsles en dûnsjûnen fine der plak en letter de muzykbands op de sneontejûn. 

It kafee is ien fan de wichtige plakken dêr't it klopjend hert fan de doarpsmienskip fielber is, en dêr't sels mannich doarpsbewenner de wiere leafde ûntdutsen of fûn hat. 

Under ynfloed fan de feroaring yn de tiid, beweecht ek de rol en ynhâld fan it doarpskafee mei. Yn in soad doarpen ferdwynt it kafee, mar sa net yn Easterein. Dêr beweecht de kastlein mei yn de feroaringen en past de bedriuwsfiering derop oan. It bliuwt in lokaasje dêr't noch fan alles mooglik is. Up to date yn it oanbod, mei behâld fan de sfear fan eartiids. It ynterieur azemet de tiid fan eartiids, mar it is in allround party sintrum, restaurant en kafee. Bekend yn hiel Fryslân, mei in rike histoarje.

Skiednis fan de herberch
Der is al yn de sântjinde ieu sprake fan in herberch op dit plak, lykswols al folle earder stie hjir sa'n ûnderkommen, al is men der wis fan dat it mear nei achteren stie.  Yn de Stads en dorpskroniek (dr. G.A. Wumkes) stiet by 1 maart 1743: "Op het noordwesten van Oosterend is een nieuwe herberg gebouwd, in welker gevel het opschrift staat:
'Tot dienst van 't gemeen en Oosterends verciering,
is dit gebouw gesticht door goede dorpsbestiering.'


De Oostra's ha hjir kastlein west. Se hawwe yn 1812 har achternamme oannaam fan it doarp Oosterend.

Yn 1853 waard de dyk oanlein fan Easterein nei Wommels. It kafee waard in plak wêr't men oanstekke koe. It wie in pleisterplak en ek foar gearkomsten koe men der terjochte. Der waarden ek begraffenissen hâlden mei it begraffenismiel. De minsken wiene earder oeren ûnderweis om de lêste eare te bringen.

De nije herberch

Yn 1860 is de hjoeddeistige herberch boud yn in styl dy't past by de 19e ieu. Under de taap, in boppeseal en yn de achterein de buorkerij. 

Yn de tsjerkerekkenboeken fan de herfoarme gemeente stiet: 

'  In 1860 werd opdracht gegeven aan Jelle Arjens Timminga, Pieter Bouwes Hoekstra en de toezichthouder Tjerk Dirks Wijma tot het bouwen van een nieuw logement met schuur tegen een bedrag van fl. 9526,87. Dit wordt in eerste instantie betaald. Later zal voor, hoed en noed nog een bedrag verrekend, zodat het totale bedrag rond fl. 10.000 zal hebben gelegen.'

Ek kin men lêze hoefolle macht de tsjerkfâden doetiids hiene. Yn it hierkontrakt fan 1883 waard fêstlein, 
' in het huurcontract te worden opgenomen dat men zoo veel mogelijk de openbare godsdienst bezoekt, de kinderen en onderhorigen getrouw ter catechisatie te doen komen bij de eigen leraar en de eigen leraar en de kinderen op de chr. school te zenden, zoo daar geen overwegende bezwaren tegen bestaan.'

De hierder Heeringa skreau dêrop oan de tsjerkfâden dat er beswier hie om de bern nei de kristlike skoalle te stjoeren. Der kaam in bemiddeling troch ds. J.J. van der Weijde (*1836-1906) en dat hie sukses. Der kaam in kompromis, mar ek nije rigels waarden der taheakke oan it hierkontrakt.

- it biljert moast ferwidere
- der mocht net dobbele en kaartspile wurde.
- der mocht sneons nei 18.00 oere oant moandeitemoarn net sterke drank skonken wurde. 

De ynfloed fan de tsjerkfâldij hat lange tiid fan grutte ynfloed west. It kafee mocht ek lange tiid net iepen op snein. Dat is feroare doe Jan Bergsma de kastlein wie.

 
De famylje Bergsma hat 97 jier kastlein west yn it kafee. De namme fan it kafee is in begryp yn hiel Fryslân wurden. In protte jongelju ha elkoar troffen en fûn op in feest of dûnsjûn by kafee Bergsma.

It kafee is it âldste yn Fryslân. It is in "monumint" fan bûten en fan binnen. Dat alles yn it kafee yn âlde steat bewarre bleaun is, ha wy te tankjen oan de famylje Bergsma. Foaral Jan Bergsma hat der alles oan dien om de autentisiteit te bewarjen. 
Dêrtroch is it kafee ek meardere kearen brûkt foar films. 

Foar Easterein is it kafee in markant en byldbepalend gebou en in sosjaal trefpunt. It karakter is net feroare, de funksje is wol oars wurden. It restaurant en partysintrum is no de haadfunksje. It is geweldich dat de útbaters fan Bergsma "it karakter fan wolear" behâlde.

In pear opmerkings út de notulen fan de tsjerkfâdij: 

1923:
'De heer F.B. Eekma (1862- 1929) vraagt of er bij J. Bergsma toneelvoorstellingen worden gehouden en zou daaromtrent gaarne een verbod zien gegeven. J. Bergsma krijgt bericht dat voortaan geen voorstellingen meer op de zaal van de herberg mogen worden gehouden'. 

1942: 
'Wat het bordje 'Verboden voor joden' in de herberg betreft, dit valt niet te weigeren waar het een openbare gelegenheid betreft. Sluiting van de herberg zou de eenige oplossing zijn, maar in zijn consequenties misschien meerder moeilijkheden meebrengen, waartoe kerkvoogden daarom geen voorstellen willen doen.'

1944:
'Sj. Heeg vraagt of het café van Bergsma Zondags niet is gesloten en of er dan geen mogelijkheid is te beletten, dat Duitschers daar Zondags komen. De voorzitter antwoordt, dat de herberg wel Zondags is gesloten, maar dat het binnenkomen van Duitschers niet kan worden verhinderd daar deze in opdracht handelen en verzet daartegen niet mogelijk is.'

Bewenners: 1860: Petrus Rintsjes Heeringa (1834 - 1890) berne yn Boazum fan in boerebedriuw, troud yn 1859 mei Aafke Ates Ypma (* 1842 - 1893) berne yn Easterein.
Se krije 8 bern wêrfan 't it earste bern Beitske berne yn 1860 yn it earste libbensjier stjert. De folgjende bern binne: Rintje (* 1863) Maaike (* 1867) Tetsje (* 1868) Tietje (* 1870) Jan (* 1872) Trijntje (* 1877) Ate (* 1879)
Petrus wie gjin maklike broeder, hy is op 23 jannewaris feroardiele yn Ljouwert ta in finzenisstraf en ta betelling fan de kosten fanwegen mishanneling.
Ek dochter Maaike liet har de tsiis net fan it brea ite yn 1896 spruts se de tsjerkfâden oan:

" Uit de notulen van de kerkvoogdij vergadering van 2 december 1898: "De heren S.P. Strikwerda, K.O. de Jager en W.J. Feitsma in hare vergadering als armvoogden (in het cafe) kregen beledigende woorden naar het hoofd geslingerd door Maaike Heeringa in hoofdzaak over het vergunningsrecht." 

1909: Sybren Jacobs Begsma ( *1880-1911) geboren te Exmorra gehuwd in 1903 met Antje Hendriks Vollema (*1881-1950) te Poppingawier. Sybren wie earder slachtersfeint yn Easterein. Se krije 3 bern, Jacob (* 1904) Jantje (* 1905) en Doutzen (* 1908) Yn 1909 kinne se it kafee hiere en wurde katelein. Dan slacht it needlot ta. Op 31 - jierrige leeftiid komt Sybren te ferstjerren. Mei wat help hâldt Antje de boel draaiende. Yn 1915 trout hja { _ 82697 left 200px_ } opnij, mei de broer fan Sybren, Jan Jacobs Bergsma (* 1886 - 1965 ).  Se krije tegearre noch twa soannen, Sybren (* 1917) en Jelle Hendrik (* 1919)
Jan Bergsma docht in fersyk yn 1916 by de tsjerkfâden om de herberch te fertimmerjen. Der moat mear romte komme foar rydtugen. It wurdt regele en der komt plak foar 6 rydtúgen. Dêrby wol ek de begraffenisferiening " De Laatste Eer " in lykkoets oanskaffe en dêr stâle. En dat is yn 1917 in feit.

1949: Jelle Hendrik Bergsma (1919 - 2001) troud mei Ali van Essen (* 1922) Sy krije 5 bern, Froukje, Jan en Titus (twilling) Siep en Robert. Titus en Jan binne beide yn de horeka gien. Titus hat jierrenlang de kantine yn de sporthal beheard en Jan hat it kafee oernaam.

1980: Jan Bergsma (* 1954) troud mei Cornelia Strikwerda (* 1955 berne te Kanada) Jan keapet it kafee fan de  Tsjerke. Under it behear fan Jan en Corrie wurdt it kafee ferboud yn 1987. De skuorre is in seal wurden dêr 't 450 minsken yn passe. De âlde sfear wurdt behâlden.

2006: Ab de Bruin troud mei Yvonne Tol nimme it kafee oer. Fan dy perioade ôf wurdt it restaurant yn it kafee opset. It wurdt in grut sukses. De âlde sfear bliuwt behâlden. De namme fan it kafee wurdt feroare nei Noflik.

2014: Hendrik de Jong en Kim Mulder. Sy hiere it cafe fan Ab de Bruin. Se binne bleaun oant 2019.

2019: Jelien Pompstra trout mei Jan Piet van der Meer. Sûnt 2019 is Jelien bestjoerder en eigener fan it kafee. Se hat de namme wer werombrocht fan Noflik nei Bergsma.  

It is bysûnder dat de ferantwurdlikheid foar de brânfeiligens yn Easterein by de tsjerke lei. Yn eardere tiden lei de ferantwurdlikheid meast by de gemeente. Yn 1868 kochten de tsjerkfâden fan Easterein in brânspuit by firma Van der Ploeg yn Ljouwert. Yn de notulen fan de Tsjerkefâden stiet: "welke aan het publiek ten gebruik wordt aanbevolen". 

Ut notulen fan 1889 docht ek bliken dat de brânspuit yn de tsjerke stie: "ondoelmatig en over het kerkhof der graven..." . Derom is dernei in brânspuithokje boud op it efterhiem fan it kafee.

Grutte Brân yn 1902

In brânspuit blykt gjin oerstallige lúkse. Yn 1902 is der in grutte brân yn Easterein wêrby't 4 wenningen ôfbaarnd binne. De brandspuit út 1868 gie by dy brân stikken en waard dêrnei ferfongen mei in slang fan 125 meter hennip slang. Kocht by van der Ploeg, no út Grou. Ut de notulen: "Daar, het al meer dan eens is gebleken dat een beste brandspuit veel kan uitwerken tot blussen van brand, zelfs in dit jaar is dit twee malen gebleken in en bij het dorp". 

Ut de notulen fan de tsjerkfâdgearkomste fan 19 febrewaris 1902: " De brânspuit waard útprebearre en befoel goed, doch de hurde wyn wie wol in behindering om de hichte fan it wetter goed beoardielje te kinnen, nogtans wat it wetter dat derút kaam nei it kolleezjeoardiel foldwaande wie. Wol fermienden de pompiers dat de wurking swierder wie as fan de âlde, wurdt yn'e beneaming brocht. dat de hefboomen langer wiene as fan de âlde dêr't se fan wend wiene en alles nij wie. (Sjoch ek dokumint bij dit finster)

Anekdote Pieter Hoekstra: In pear kear yn'e simmer waard de brânspuit útprebearre op it stik lân noardlik fan de Van Eysingaleane. Dat wie foar ús jonges in feest. De manlju fan de brânwacht goaiden mei sinasappels en wy mochten dy dan pakke, mar wy waarden wol wyt spuite. Wy soargje der wol foar dat wy net al te folle klean oan hiene! 

Yn 1904 wie it wetter yn de feart sa leech en sâlt dat troch de tsjerkfâden besletten waard om noch mar ien kear yn it jier te oefenjen. 

Yn it reglemint stie dat der altyd trije brânmasters wêze moasten. Yn 1881 waarden beneamd: Pieter R. Jongema (1828 -1911), Dirk Sandstra (1848 -1923) en Selius J. Timminga (1849 -1936). Fan 1912 ôf hat Wander Bruinsma (1886 -1958) in lang skoft brânmaster west. De brânmasters hiene de lieding as der brân útbruts. 

De oarloch.

Ut de notulen fan de tsjerkfâden fan 13 augustus 1938 stiet te lêzen: De brânspuit moat yntakt bliuwe. Fersyk fan de loftbeskermingstsjinst hjir, om de helpmiddels foar dy tsjinst bergje te meien yn de toer. 

Yn'e notulen fan 14 novimber 1946: Salang't de brânspuit der noch is, achtsje tsjerkfâden it winskrjocht, zoowel foar it ûnderhâld as de betsjinning in post op'e begrutting út te lûken. 

Nei de oarloch is de ferantwurdlikheid by de gemeente kaam. En is yn 1967 de brânspuit ferkocht oan Y. Schakel fan Eksmoarre en tentoansteld yn it museum doarp, dat ûnderdiel is fan de Aldfaers - erfroute. Wat it hjoeddeiske plak is en yn hokker steat de pomp ferkeard, is ûnbekend.