Skoalleseize
De Skoalleseize, ditmaal geen stukje over (oud)-SDS-ers, maar over het veld waar sinds de oprichting op gespeeld is. SDS werd in 1947 opgericht, maar de club had geen veld. Er werd gespeeld op een stuk weiland bij de Van der Valk-boerderij (eerst boerderij rechts aan de weg naar Itens en op het Dobbelân ).
Een voetbalclub zonder veld kan niet. Er was in die tijd maar één instantie die zoiets kon veranderen: de kerkvoogden van de hervormde kerk in Easterein. Dat waren de beheerders van huizen, boerderijen en land. Dit blijkt ook uit de aantekeningen van de kerkvoogdijdenvergadering van 1947: ' uitgebreide dorpsvereenigingen vragen voor sportterrein af te staan het stuk land in huur bij H.F. Kuiper (het boerderijtje aan de Skippersbuorren) ter grootte van 6 pdm opgenomen in het uitbreidingsplan der gemeente en in het tweede plaats bij toestemming dit terrein voor rekening van de kerkvoogden in orde te brengen.
Huurder Kuiper zou flink gedupeerd zijn. Wanneer de gemeente enige tijd het land opoogt, valt er niets tegen te doen, maar het gaat nu om een besluit van de kerkvoogden tot deze daad voor een klein landgebied. Algemeen afgewezen.
Sportvereniging Oosterend en omstreken
Om sterker te staan wordt in 1948 de Sportvereniging Oosterend en omstreken opgericht. Dit is een koepelorganisatie van gymnastiekvereniging ODI, ruiterclub De Donia ‘s, voetbalvereniging VVO (later SDS!) en kaatsvereniging Easterein. Het onverwachte gebeurde! Er kwam toestemming van de kerkvoogden. Boer Kuiper kreeg het stuk waar nu de sporthal staat en ook zo'n zes pondemaat groot is. De zeize bleef eigendom van de kerk maar kon nu gepacht worden door de Sportvereniging Oosterend en omstreken. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat het veld waar SDS op speelt nog altijd een van het kleine aantal velden is dat niet verhuurd wordt door een gemeente, maar in de kerk.
Van weiland naar sportterrein
De seize was een bijzonder stukje land. De opbrengsten waren oorspronkelijk bestemd voor de koster die ook schoolmeester was. Daarom heeft het sportpark later de naam De Skoalseize gekregen. Op de foto hiervoor is het hoofdveld van SDS nog weiland. Het zal wel duidelijk zijn dat de paard en wagen zo ongeveer staat voor wat nu de dug-out is. Het slootje rechts loopt nog altijd tussen boomwal en parkeerplaats. Voor de oorlog was er al een stukje grond van de zeize afgesnoept voor de groentetuin van het schoolhoofd (het stukje dat nu tussen de dijk en de kleedruimte ligt ). In de oorlog gebeurde dit nog eens. Voor het gebouw rechts van het midden werd voor de kleuterschool een betegelde pleintje met een zandbak aangelegd.
De manege en voetbalveld
Het sportveld bestond uit een manege en een voetbalveld. De manege (voor Elba) werd uitgegraven en moest vol zand. Met de grond uit de manege werden de greppels dicht- en het veld afgevlakt. Daarna ging de wals van de gemeente Hinnaarderadeel er nog eens overheen en het veld was zo glad als een spiegel en er kon gevoetbald worden! Er was echter wel een groot probleem ontstaan: door de combinatie knipklei en het gewicht van de wals werd de bovenlaag waterdicht. Dit probleem is eerst later in fasen door drainage en een betere bovenlaag opgelost.
De toegang
Het was niet zo makkelijk om op het veld te komen. Het officiële pad ging over het pad, nu de Stittenserleane. Die reed om Elba heen en na het passeren van een vijf hekken kwam je op het veld. Op de foto hierboven is te zien waar het pad het veld opkomt. ( Dit is nu nog op ongeveer dezelfde plek.) De paarden van de Donia 's moesten hier langs, maar voor de voetballers was er het sluiproute, nu het trottoir voor de huizen van 't Heechhiem 1-7 langs.
Colofon
Jan Hiemstra
