It brânwachthok is yn opdracht fan de Tsjerkfâlden boud op it achterhiem fan it Café, Herberg en Trochreed om de brânspuit in better plak te jaan as by de tsjerke. De ferantwurdlikheid foar de brânwacht lei dus by de tsjerkfâdij. En dat is bysûnder om't op de measte doarpen dizze taak by de gemeente lei.  Yn it finster in byld fan de spuit en fan de stalling. Neist foto's binne der ek twa dokuminten oan dit finster tafoege.

Der binne op dit stuit noch fiif gebouwen dy 't earder tsiispakhûs wiene. It binne hege huzen mei in grutte souder. Der wie in wenning ûnder it pakhûs. Men kin se weromkenne oan de rûne booch ramen boppe yn de wenningen.  De tsiispakhuzen tsjinnen as opslach foar de tsizen dy 't de boeren sels makken. Sy brochten de tsizen nei dizze gebouwen en fan dêrút waarden se nei de merk yn Snits Boalsert en Ljouwert brocht. De pakhuzen stiene allegearre oan it wetter, it ferfier gie yn dy tiid fia it wetter. Mei de opkomst fan de suvelfabryken (Yn Easterein wie dat yn 1897) kaam der in ein oan dit tiidrek.

De Oranje feriening organisearre sûnt 1950 de doarpsfeesten. De earste foto's fan weinen binne al fan om 1920 hinne. It is al in âlde tradysje. De doarpsfeesten binne alle jierren in hichtepunt yn it doarpslibben. De mienskiplike foarwille fan it meitsjen fan de fersierde weinen foar de optocht en it fersieren fan de buerten / strjitten drage der ek oan bij. Oan de spultsjes foar de bern en fansels it keatsen, it follyebal en it klaverjassen docht elk mei. It doarp libbet twa dagen op it feestterrein wert iten en drinken folop te krijen is. Mei it meitsjen en fersieren fan weinen, buerten en strjitten is der in sûne kompetysje ûnderinoar.  It feest soarget foar ferbining yn it doarp. Op it feestterrein komme je yn petear mei minsken dy 't je oars net faak tsjinkomme. It doarpsfeest is in middel om de koheezje fêst te hâlden yn it doarp. Dat jildt foar jong en âld. 

In oersjoch oer it doarp en it gea lit sjen hoe't Easterein der fan boppe ôf útsjocht. Eartiids wie eins allinne de tsjerketoer geskikt om in plaatsje te meitsjen. Jan Hiemstra hat der in protte gebrûke fan makke. Feit bliuwt dat it moaie plaatsjes binne, wermei we in goed byld krije fan de ûntjowing fan it doarp. Hjoeddedei binne der technysk gâns mear mooglikheden om echt fanút de loft it doarp te fotografearjen of te filmjen. In earste fimke fan Michiel Dotinga, makke yn maaije 2025 is yn it finster al te besjen.

Hjirby in tal foto's, dy't nommen binne fanút de toer. Jan Hiemstra hat de bylden oer in lang tiidrek fêstlein. It is bysûnder om te sjen hoe 't in foto yn de simmer sa ferskille kin mei in wintersk tafriel. Ek de feroaringen yn de bebouwing is fanút dit perspektyf moai te sjen is. Hokker huzen binne der by kaam. En hokker binne ferdwûn. It doarp is yn beweging. Dat is foaral te sjen. De nijste foto's binne fan 2015. De feroarings binne dan op it mêd fan enerzjy te finen yn de foarm fan sinnepanielen en wynmûnen. Njonken de foto's dy't fanút de tsjerketoer makke binne, binne ek foto's makke fanút in oar perspektyf "fan boppen".